środa, 23 sierpnia 2006

W brzasku dnia

Zakochać się w Tobie od nowa

Pieszcząc przy świec lśnieniu

Ofiarowując przecudne słowa

Wciąż szeptać o spełnieniu

Kochać się z Tobą o świcie

W dnia pogodnym brzasku

Płonąc pragnę w zachwycie

W słońca soczystym blasku

Poobserwować Twe oczy spokojne

Podziwiać w nich uczucia namiętność

Dotknąć wargami warg subtelnie

I znowu wyczuć szybkie bicia tętno

Od brzasku dnia, po aksamit nocy...

niedziela, 6 sierpnia 2006

Ta noc taka smutna, bezduszna, mroczna……..

Jednak w najciemniejszy zmierzch, przychodzi najjaśniejsze światło

A ta świetlista zorza, która lśni, jest głęboko w środku,

Jasnością, która jest Tobą

Zawsze mówiłam Ci, że Cię potrzebuję

I nie chce by ta miłość zniknęła

Gdy patrzyłam w Twoje oczy

Najmroczniejsza noc, stawała się promiennym dniem

Zawsze odwracałam się i posyłałam Ci swój uśmiech

Odnajduję Cię w szepcie myśli, abyś tańczył w moim życiu

Byś płynął jak najsłodsza nuta

Jak melodia, jak najpiękniejsza miłosna serenada

Żebyś pojawiał się na mych wargach

Takim przepięknym i nierealnym uśmiechem

W poszukiwaniu miłości

Spadamy w dół cudownie zakochani

Zniżamy się tak do miłości bram

Nieustająco, fanatycznie się kochamy

Dla tej miłości tak cudownie trwam

Odnajdujemy mądrość jej istnienia

W cierpieniu dusz, w słonych kroplach łez

W mądrze ukrytych swych rojeniach

W rajskim ogrodzie, gdzie uśmiech losu jest

Wciąż jeszcze w sobie zakochani

Mimo, że każde z nas osobno jest

Nadal miłości swej wyglądamy

Serce nadal czeka na bliski sobie gest