W drobinach czasu
W drobinach czasu uczucia zaklęte
W ziarenkach piasku gubią się marzenia
Cieplutkie myśli spowite w światła przedświt
Czekają swojego rychłego spełnienia
Powrócą kiedyś ze zdwojonym żarem
Świetlistą iskrą urzeczywistnienia
Malując w sercu moim ufność, wiarę
I wówczas ziszczą się marzenia
Utopię wtenczas zasmucenie
Potokiem miłości łez raptownym
Wyrzucę z duszy mej cierpienie
Pocałunkiem mych ust łagodnym
