Na moście na rzece Severn w sobotnią noc
Susie spotyka mężczyznę swoich marzeń.
On mówi, że wpadł w tarapaty
i jeśli ona nie ma nic przeciwko,
on nie chce towarzystwa.
Ale coś wisi w powietrzu,
w ciszy wymieniają spojrzenia
i wszystko jest zrozumiałe.
Susie chwyta swojego mężczyznę
i mocno trzyma jego rękę
podczas, gdy deszcz wciska łzę w jego oko.
Ona mówi: Nie odpuszczaj
Nigdy się nie poddawaj,
to takie wspaniałe życie.
Nie odpuszczaj
Nigdy się nie poddawaj,
to takie wspaniałe życie
Jadąc przez miasto do Temple Station
Płacze w skórzane siedzenie
I Susie wie, że był żonaty,
Lecz świat rzucił go na kolana.
Więc Ona popycha go na ścianę,
a pocałunki palą jak ogień,
I nagle on zaczyna wierzyć
Bierze ją w ramiona i nie wie dlaczego,
Ale wydaje się, że zaczyna to widzieć
Ona mówi: Nie odpuszczaj
Nigdy się nie poddawaj,
to takie wspaniałe życie
Nie odpuszczaj
Nigdy się nie poddawaj,
to takie wspaniałe życie
Nie odpuszczaj
Nigdy się nie poddawaj,
to takie wspaniałe życie
Nie odpuszczaj
Nigdy się nie poddawaj,
to takie wspaniałe życie
Ona mówi: Nie odpuszczaj
Nigdy się nie poddawaj,
to takie wspaniałe życie
Nie odpuszczaj
Nigdy się nie poddawaj,
to takie wspaniałe życie
wspaniałe życie,
wspaniałe życie,
wspaniałe,
wspaniałe,
wspaniałe życie
Nie odpuszczaj
Nie odpuszczaj
